ای که نام تو سید الشهداست

تو حسینی و مرامت زیباست

به همه گفته ام و می گویم

صاحب بی کفن من آقاست

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خــستـه زیــنــب
بـــه بــی نــهــایــت داغ دل شـکــستــه زیـــنــب
سلام مــن بـه محـرم به دست ومشک ابوالفضل
بـه نــا امـیـدی سـقـا بــه ســـوز اشـک ابوالفضل
سـلام مـن بـه مــحـرم بـــه قــد و قـا مـت اکــبـر
بـــه کــام خـشک اذان گـوی زیـر نــیـزه و خـنـجـر
سلام مــن بــه محرم به دسـت و بـا زوی قـاسم
به شوق شهد شهادت حنـای گـیـسـوی قـاسم
سـلام مــن بـــه مــحـرم بــه گــاهـواره ی اصـغـر
بــه اشــک خـجـلت شاه و گـلـوی پـاره ی اصـغـر
سـلام مــن بـــه مــحــرم به اضــطـراب سـکـیـنـه
بـه آن مـلـیـکـه، کـه رویـش نـدیـده چـشـم مدینه
سـلام مـن بــه مــحــرم بــه عـاشـقـی زهـیـرش
بـه بـاز گـشـتـن حُــر و عـروج خـــتــم بـه خـیرش
سلام من بــه محرم بــه مـسـلــم و به حـبـیـبش
به رو سـپیدی جـوُن و بـه بــوی عــطــر عـجیـبـش
سلام مــن بـــه مـحـرم بـه زنــگ مــحـمـل زیـنـب
بــه پـاره پـاره تــن بـــی ســر مــقـــابـــل زیــنــب
سلام من به مــحـرم بـه شــور و حــال عـیـانـش
سلام مـن به حـسـیـن و به اشـک سینه زنـانش

ـایــد کــه زیـنـب را بـا خــط شـکـسـته نــوشـت؛ بــا خــط آه و اشکـــ و گریـه نــوشـت . . .

دل شــکـسـته بـیــاوریــد بــرای نــوشـتـن زیــنـب. . .

زیـنـب جــان بــا چــه عـزتـی پـیـادت کــردنــد . . . هــمـه مــراقــب تـوانـد، هـمـه مــراعــات تــو رو مـی كـنـنـد . . .

هـمـه مـیـان دور زیـنـب حـلـقـه مـی زنـنـد . . .

قـد و بـالاش رو نـبـیـنه دشـمـن . . . هـمـه كـاری مــی كـنـنـد، گـرد و خـاك رو چـادرش نـشـیـنـه . . .

آخـه ایـن زیـنـبـه . . . دخـتـر عـلـیـه . . .

شمیم عاطفه در کوچه ها رها شده است
دوباره هر شب من رنگ کربلا شده است
وزیده در همه جا عطر سیب حضرت عشق
قسم به ساحت گریه قسم به ساحت عشق
فانوس اشک هایتان را روشن کنید، ماه غریبی شهید نینواست
فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد

باز محرم شد و دلها شکست/
از غم زینب دل زهرا شکست.
باز محرم شد و لب تشنه شد/
از عطش خاک کمرها شکست

سالها گفتیم ما از کربلا
از شهید عشق و میدان بلا
از غمش بر سینه و بر سر زدیم
بوسه بر گهواره اصغر زدیم
باز هم گفتیم: مظلوما حسین
بی کس و بی بال و پر، تنها حسین